Razvoj sportskog umeća!
U naučno i sportski razvijenom svetu, o razvoju sportiste i trenerovoj ulozi u tome se sve češće
govori u okviru teme koja se postavlja u centar pažnje sportskih naučnika i prakičara i koja glasi: Identifikacija i razvoj talenta.
Mada zvuči elitistički i kao da se tiče uskog sportskog kruga, onoga
koji kod nas zovemo vrhunski sport, tema je vrlo obuhvatna i tiče se najširih pitanja sportskog
razvoja, uključujući i neizostavne i neprekidne procese voljnih i nevoljnih prelazaka iz jedne vrste bavljenja sportom u drugu, u šta spada i “identifikacija talenta”.
Jedna od motivacija za ovakvo formulisanje glavne okupacije sportskih zajednica jeste namera da se učini racionalnim proces stvaranja internacionalno reprezentativnih pojedinaca i sportskih timova.
Isto tako, ta formulacija odražava uobičajeno pojednostavljeno shvatanje vrhunskih sportskih dostignuća, kao posledice nadarenosti (talenta, kao prirodne datosti) retkih pojedinaca, koje je potrebno i moguće rano prepoznati (identifikovati) i potom podržavati sazrevanje (razvoj) njihove urođene dispozicije.
Jedna od motivacija za ovakvo formulisanje glavne okupacije sportskih zajednica jeste namera da se učini racionalnim proces stvaranja internacionalno reprezentativnih pojedinaca i sportskih timova.
Isto tako, ta formulacija odražava uobičajeno pojednostavljeno shvatanje vrhunskih sportskih dostignuća, kao posledice nadarenosti (talenta, kao prirodne datosti) retkih pojedinaca, koje je potrebno i moguće rano prepoznati (identifikovati) i potom podržavati sazrevanje (razvoj) njihove urođene dispozicije.
Mnoge nacije vide posebnu vrednost sporta u takvom njegovom obliku – u sportu izabranih, pojedinaca i timova koji su u stanju da se nadmeću sa sličnim izabranicima drugih država. Sport mladih je tu od interesa kao izvor reprezentativaca.
Ipak, u svim sredinama, sport mladih ima vrednost po sebi i kao takav je predmet pažnje zajednice. Bez obzira na to koja je osnovna motivacija bila za mobilisanje mnogih naučnih snaga i praktičara oko projekata identifikacije i razvoja talenta, ishod je takav da se danas drugačije gleda na izuzetna sportska dostignuča, pri čemu reč talenat ostaje, ali u vrlo omekšanom značenju u odnosu na prvobitno njegovo shvatanje kao biološke datosti koju poseduje vrlo mali broj ljudi – često ostaje samo kao naziv kategorije sportista koji su prošli neki vid manje ili više oštre selekcije.
Isto tako, želja da se dođe do efikasnih načina rane selekcije budućih šampiona (identifikacija talenta, u tradicionalnom, prvobitnom smislu) morala je da se napusti.
Zadržane su reči (talenat i identifikacija) ali se one drugačije shvataju nakon što su sportski naučnici, a posebno psiholozi, izložili nalaze svojih istraživanja i ubedili sportske poslenike da je razvoj sportskog umeća mnogo složeniji od pukog negovanja prirodne nadarenosti i da je rano testiranje mladih sportista radi dugoročnog predviđanja njegove karijere – uzaludan posao.
Danas još živi i tradicionalno shvatanje problema identifikacije i razvoja talenta, koje svoje uporište ima u oblasti nekih sportova kod kojih izgleda da biološke karakteristike sportista predstavljaju preduslov uspeha.
Fudbal spada u složene sportove, u kojima je psihologija znatno relevatnija od biologije, pa tu tradicionalno shvatanje identifikacije i razvoja talenta treba pažljivo preispitati i uskladiti sa novim naučnim saznanjima.